Zo, dat is lang geleden dat ik hier wat gepubliceerd heb. 2 jaar. Vorig jaar was er teveel aan de hand om hier nog aan toe te komen. De moestuin zelf bijhouden was al een probleem, laat staan het bijhouden van een blog. We hadden een familielid die van crisis naar crisis ging en dus word je leven daardoor geregeerd. Maar dat is nu opgelost en kunnen we weer overgaan naar een normaal leven. Eind vorig jaar heeft een buurvrouw met paarden haar paardenmest gedumpt op onze stukken moestuin. Een deel van de moestuin hebben we afgedekt gedurende het najaar en de winter. We hebben nu alles gefreesd, de vroege aardappelen zijn gepoot, de tuinbonen zijn gezaaid en de uien, sjalotten en knoflook zijn gepoot. De nieuw kasfolie is besteld en die moet deze week binnenkomen, want de huidige hoes is na 3 jaar en diverse stormen echt op. Daarnaast gaan we het kleine stuk, welke ik nu doe samen met vriendin S, omzetten naar de methode van Charles Dowding , te weten de No Dig methode. Maar daarvoor...
Vandaag zijn de eerste zaadjes gezaaid. Dit heeft alles te maken met de doelstelling om 12 maanden per jaar verse groenten uit de tuin te kunnen halen. Eigenlijk wilde ik het afgelopen weekend al doen, maar helaas, ik vond het toch wel zielig om de zaden aan zoveel kou bloot te stellen. En om voor die zaden nou mutsen, sjaals en sokken te gaan breien, ging zelfs mij een beetje te ver....... :-) De eerste zaadjes die gezaaid zijn zijn de vroege tuinbonen. Vorig jaar heb ik een aantal tuinboonplanten laten staan om de tuinbonen te laten drogen. Deze heb ik vervolgens gesorteerd naar zaden uit de lobben met 5 of 6 tuinbonen, zaden uit lobben met 4 tuinbonen en de rest is weggegooid. Hierdoor ga ik proberen om de zaden van de tuinbonen te optimaliseren. Nadat ik de zaden had geoogst, heb ik ze, op aanraden van de doorgewinterde medemoestuiniers, een paar dagen in de vriezer gestopt om zo eventueel ongedierte naar de ongediertehemel te sturen. En vandaag mochten ze gezaaid worden. ...